krwaw|ić

krwaw|ić
impf vt 1. (ranić) to make [sth] bleed [nogi, ręce]
- skały krwawiły mu palce the rocks made his hands bleed ⇒ pokrwawić
2. przen., książk. (zabarwiać) [słońce, płomienie] to turn [sth] blood-red książk. [niebo, morze] vi [człowiek, ręka, rana] to bleed
- silnie krwawić to bleed profusely a. heavily
- serce mi krwawi a. moje serce krwawi, kiedy tak się dzieje książk. it breaks my heart to see it happen
krwawić się książk. 1. (wykrwawiać się) [naród, armia] to waste many lives ⇒ wykrwawić się 2. przen. (czerwienieć) [niebo] to glow blood-red

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”