- krwaw|ić
- impf
Ⅰ vt
1. (ranić) to make [sth] bleed [nogi, ręce]
- skały krwawiły mu palce the rocks made his hands bleed ⇒ pokrwawić2. przen., książk. (zabarwiać) [słońce, płomienie] to turn [sth] blood-red książk. [niebo, morze] Ⅱ vi [człowiek, ręka, rana] to bleed- silnie krwawić to bleed profusely a. heavily- serce mi krwawi a. moje serce krwawi, kiedy tak się dzieje książk. it breaks my heart to see it happenⅢ krwawić się książk. 1. (wykrwawiać się) [naród, armia] to waste many lives ⇒ wykrwawić się 2. przen. (czerwienieć) [niebo] to glow blood-red
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.